Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈambɛi̯tə(n)/ |
Trennung | aan·bij·ten |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) bijt aan | (ik) beet aan |
(jij) bijt aan | (jij) beet aan |
(hij) bijt aan | (hij) beet aan |
(wij) bijten aan | (wij) beten aan |
(jullie) bijten aan | (jullie) beten aan |
(gij) bijt aan | (gij) beet aan |
(zij) bijten aan | (zij) beten aan |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) aanbijte | (dat ik) aanbete |
(dat jij) aanbijte | (dat jij) aanbete |
(dat hij) aanbijte | (dat hij) aanbete |
(dat wij) aanbijten | (dat wij) aanbeten |
(dat jullie) aanbijten | (dat jullie) aanbeten |
(dat gij) aanbijtet | (dat gij) aanbetet |
(dat zij) aanbijten | (dat zij) aanbeten |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aanbijtend, aanbijtende | (hebben) aangebeten |
Englisch | bite; bite at; rise; rise to the bait; take; take the bait |
---|---|
Esperanto | allogaĵmordi |