Synonyme: aanbinden, afmeren, onderbinden, vastbinden, vastleggen, aanmeren
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) meer | (ik) meerde |
| (jij) meert | (jij) meerde |
| (hij) meert | (hij) meerde |
| (wij) meren | (wij) meerden |
| (jullie) meren | (jullie) meerden |
| (gij) meert | (gij) meerdet |
| (zij) meren | (zij) meerden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) mere | (dat ik) meerde |
| (dat jij) mere | (dat jij) meerde |
| (dat hij) mere | (dat hij) meerde |
| (dat wij) meren | (dat wij) meerden |
| (dat jullie) meren | (dat jullie) meerden |
| (dat gij) meret | (dat gij) meerdet |
| (dat zij) meren | (dat zij) meerden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| meer | meert |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| merend, merende | (hebben) gemeerd |
Daar hoopten wij de hoeker te kunnen meren.
Ik ging het pad af tot de kleine steiger waar de boten gemeerd lagen.