Synonyme: aaneenvoegen, samenbrengen, verenigen, in elkaar zetten
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /bɛi̯ˈembrɛŋə(n)/ |
|---|
| Trennung | bij·een·bren·gen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) breng bijeen | (ik) bracht bijeen |
| (jij) brengt bijeen | (jij) bracht bijeen |
| (hij) brengt bijeen | (hij) bracht bijeen |
| (wij) brengen bijeen | (wij) brachten bijeen |
| (jullie) brengen bijeen | (jullie) brachten bijeen |
| (gij) brengt bijeen | (gij) bracht bijeen |
| (zij) brengen bijeen | (zij) brachten bijeen |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) bijeenbrenge | (dat ik) bijeenbrachte |
| (dat jij) bijeenbrenge | (dat jij) bijeenbrachte |
| (dat hij) bijeenbrenge | (dat hij) bijeenbrachte |
| (dat wij) bijeenbrengen | (dat wij) bijeenbrachten |
| (dat jullie) bijeenbrengen | (dat jullie) bijeenbrachten |
| (dat gij) bijeenbrenget | (dat gij) bijeenbrachtet |
| (dat zij) bijeenbrengen | (dat zij) bijeenbrachten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| breng bijeen | brengt bijeen |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| bijeenbrengend, bijeenbrengende | (hebben) bijeengebracht |