Synonyme: in tegenspraak zijn met, tegenspreken, wederspreken
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) werp tegen | (ik) wierp tegen |
| (jij) werpt tegen | (jij) wierp tegen |
| (hij) werpt tegen | (hij) wierp tegen |
| (wij) werpen tegen | (wij) wierpen tegen |
| (jullie) werpen tegen | (jullie) wierpen tegen |
| (gij) werpt tegen | (gij) wierpt tegen |
| (zij) werpen tegen | (zij) wierpen tegen |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) tegenwerpe | (dat ik) tegenwierpe |
| (dat jij) tegenwerpe | (dat jij) tegenwierpe |
| (dat hij) tegenwerpe | (dat hij) tegenwierpe |
| (dat wij) tegenwerpen | (dat wij) tegenwierpen |
| (dat jullie) tegenwerpen | (dat jullie) tegenwierpen |
| (dat gij) tegenwerpet | (dat gij) tegenwierpet |
| (dat zij) tegenwerpen | (dat zij) tegenwierpen |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| werp tegen | werpt tegen |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| tegenwerpend, tegenwerpende | (hebben) tegengeworpen |