Synonyme: paaien, tegemoetkomen aan, tevreden stellen, voldoen, tevredenstellen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /bəˈvredəɣə(n)/ |
|---|
| Trennung | be·vre·di·gen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) bevredig | (ik) bevredigde |
| (jij) bevredigt | (jij) bevredigde |
| (hij) bevredigt | (hij) bevredigde |
| (wij) bevredigen | (wij) bevredigden |
| (jullie) bevredigen | (jullie) bevredigden |
| (gij) bevredigt | (gij) bevredigdet |
| (zij) bevredigen | (zij) bevredigden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) bevredige | (dat ik) bevredigde |
| (dat jij) bevredige | (dat jij) bevredigde |
| (dat hij) bevredige | (dat hij) bevredigde |
| (dat wij) bevredigen | (dat wij) bevredigden |
| (dat jullie) bevredigen | (dat jullie) bevredigden |
| (dat gij) bevrediget | (dat gij) bevredigdet |
| (dat zij) bevredigen | (dat zij) bevredigden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| bevredig | bevredigt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| bevredigend, bevredigende | (hebben) bevredigd |
Maar dat bevredigde hem toch niet geheel.
Die onderneming had echter niet echt bevredigende resultaten opgeleverd.