Synonyme: onthutsen, ontzetten, verbijsteren, verbluffen, van streek brengen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ɔntˈstɛlə(n)/ |
|---|
| Trennung | ont·stel·len |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) ontstel | (ik) ontstelde |
| (jij) ontstelt | (jij) ontstelde |
| (hij) ontstelt | (hij) ontstelde |
| (wij) ontstellen | (wij) ontstelden |
| (jullie) ontstellen | (jullie) ontstelden |
| (gij) ontstelt | (gij) ontsteldet |
| (zij) ontstellen | (zij) ontstelden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) ontstelle | (dat ik) ontstelde |
| (dat jij) ontstelle | (dat jij) ontstelde |
| (dat hij) ontstelle | (dat hij) ontstelde |
| (dat wij) ontstellen | (dat wij) ontstelden |
| (dat jullie) ontstellen | (dat jullie) ontstelden |
| (dat gij) ontstellet | (dat gij) ontsteldet |
| (dat zij) ontstellen | (dat zij) ontstelden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| ontstel | ontstelt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| ontstellend, ontstellende | (hebben) ontsteld |