Synonym: conjugeren
Wortart | Verb |
---|
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) vervoeg | (ik) vervoegde |
(jij) vervoegt | (jij) vervoegde |
(hij) vervoegt | (hij) vervoegde |
(wij) vervoegen | (wij) vervoegden |
(jullie) vervoegen | (jullie) vervoegden |
(gij) vervoegt | (gij) vervoegdet |
(zij) vervoegen | (zij) vervoegden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) vervoege | (dat ik) vervoegde |
(dat jij) vervoege | (dat jij) vervoegde |
(dat hij) vervoege | (dat hij) vervoegde |
(dat wij) vervoegen | (dat wij) vervoegden |
(dat jullie) vervoegen | (dat jullie) vervoegden |
(dat gij) vervoeget | (dat gij) vervoegdet |
(dat zij) vervoegen | (dat zij) vervoegden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
vervoeg | vervoegt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
vervoegend, vervoegende | (hebben) vervoegd |
Deutsch | konjugieren; beugen; abwandeln |
---|---|
Englisch | conjugate |
Esperanto | konjugacii; konjugi |
Papiamento | konhugá |
Spanisch | conjugar |