Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈklɪŋkə(n)/ |
Trennung | klin·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) klink | (ik) klonk |
(jij) klinkt | (jij) klonk |
(hij) klinkt | (hij) klonk |
(wij) klinken | (wij) klonken |
(jullie) klinken | (jullie) klonken |
(gij) klinkt | (gij) klonkt |
(zij) klinken | (zij) klonken |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) klinke | (dat ik) klonke |
(dat jij) klinke | (dat jij) klonke |
(dat hij) klinke | (dat hij) klonke |
(dat wij) klinken | (dat wij) klonken |
(dat jullie) klinken | (dat jullie) klonken |
(dat gij) klinket | (dat gij) klonket |
(dat zij) klinken | (dat zij) klonken |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
klink | klinkt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
klinkend, klinkende | (hebben) geklonken |
Esperanto | intertuŝi la glasojn |
---|---|
Westfriesisch | klinke |