Synonyme: ruggespraak plegen, overléggen, overleg plegen, zich beraden, delibereren
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /bəˈratslaɣə(n)/ |
|---|
| Trennung | be·raad·sla·gen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) beraadslaag | (ik) beraadslaagde |
| (jij) beraadslaagt | (jij) beraadslaagde |
| (hij) beraadslaagt | (hij) beraadslaagde |
| (wij) beraadslagen | (wij) beraadslaagden |
| (jullie) beraadslagen | (jullie) beraadslaagden |
| (gij) beraadslaagt | (gij) beraadslaagdet |
| (zij) beraadslagen | (zij) beraadslaagden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) beraadslage | (dat ik) beraadslaagde |
| (dat jij) beraadslage | (dat jij) beraadslaagde |
| (dat hij) beraadslage | (dat hij) beraadslaagde |
| (dat wij) beraadslagen | (dat wij) beraadslaagden |
| (dat jullie) beraadslagen | (dat jullie) beraadslaagden |
| (dat gij) beraadslaget | (dat gij) beraadslaagdet |
| (dat zij) beraadslagen | (dat zij) beraadslaagden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| beraadslaag | beraadslaagt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| beraadslagend, beraadslagende | (hebben) beraadslaagd |
De broers beraadslaagden fluisterend met elkaar.
Toen gingen ze samen weg en beraadslaagden ergens in een hoek.