Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈinɛntə(n)/ |
Trennung | in·en·ten |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ent in | (ik) ente in |
(jij) ent in | (jij) ente in |
(hij) ent in | (hij) ente in |
(wij) enten in | (wij) enten in |
(jullie) enten in | (jullie) enten in |
(gij) ent in | (gij) entet in |
(zij) enten in | (zij) enten in |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) inente | (dat ik) inente |
(dat jij) inente | (dat jij) inente |
(dat hij) inente | (dat hij) inente |
(dat wij) inenten | (dat wij) inenten |
(dat jullie) inenten | (dat jullie) inenten |
(dat gij) inentet | (dat gij) inentet |
(dat zij) inenten | (dat zij) inenten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ent in | ent in |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
inentend, inentende | (hebben) ingeënt |
Deutsch | impfen; einimpfen; okulieren; durchdringen; erfüllen |
---|---|
Englisch | inoculate |
Esperanto | inokuli |
Färöerisch | geva inn; gróðurseta; pota niður í |
Katalanisch | inocular |
Saterfriesisch | ääntje; okulierje |
Spanisch | inocular |