Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈansxɑfə(n)/ |
Trennung | aan·schaf·fen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) schaf aan | (ik) schafte aan |
(jij) schaft aan | (jij) schafte aan |
(hij) schaft aan | (hij) schafte aan |
(wij) schaffen aan | (wij) schaften aan |
(jullie) schaffen aan | (jullie) schaften aan |
(gij) schaft aan | (gij) schaftet aan |
(zij) schaffen aan | (zij) schaften aan |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) aanschaffe | (dat ik) aanschafte |
(dat jij) aanschaffe | (dat jij) aanschafte |
(dat hij) aanschaffe | (dat hij) aanschafte |
(dat wij) aanschaffen | (dat wij) aanschaften |
(dat jullie) aanschaffen | (dat jullie) aanschaften |
(dat gij) aanschaffet | (dat gij) aanschaftet |
(dat zij) aanschaffen | (dat zij) aanschaften |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
schaf aan | schaft aan |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aanschaffend, aanschaffende | (hebben) aangeschaft |
Englisch | get; procure |
---|---|
Esperanto | havigi al si |
Spanisch | procurarse |
Westfriesisch | oanriede; oantuge |