Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɣruˈperə(n)/ |
Trennung | groe·pe·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) groepeer | (ik) groepeerde |
(jij) groepeert | (jij) groepeerde |
(hij) groepeert | (hij) groepeerde |
(wij) groeperen | (wij) groepeerden |
(jullie) groeperen | (jullie) groepeerden |
(gij) groepeert | (gij) groepeerdet |
(zij) groeperen | (zij) groepeerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) groepere | (dat ik) groepeerde |
(dat jij) groepere | (dat jij) groepeerde |
(dat hij) groepere | (dat hij) groepeerde |
(dat wij) groeperen | (dat wij) groepeerden |
(dat jullie) groeperen | (dat jullie) groepeerden |
(dat gij) groeperet | (dat gij) groepeerdet |
(dat zij) groeperen | (dat zij) groepeerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
groepeer | groepeert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
groeperend, groeperende | (hebben) gegroepeerd |
Deutsch | gruppieren; ordnen; anordnen; einteilen; in Gruppen einteilen; in eine Gruppe stellen |
---|---|
Englisch | group |
Esperanto | grupigi |
Französisch | grouper |
Niederdeutsch | grupperen |
Papiamento | agrupá |