Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈaŋɣrɛi̯pə(n)/ |
Trennung | aan·grij·pen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(hij) grijpt aan | (hij) greep aan |
(zij) grijpen aan | (zij) grepen aan |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat hij) aangrijpe | (dat hij) aangrepe |
(dat zij) aangrijpen | (dat zij) aangrepen |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aangrijpend, aangrijpende | (hebben) aangegrepen |
Deutsch | affizieren; erregen; angreifen |
---|---|
Englisch | affect |
Esperanto | afekcii |
Französisch | affecter |
Katalanisch | afectar; alterar; emocionar; produir una afectació |
Saterfriesisch | berüürje; roakje; röögje |
Spanisch | afectar |