Synonyme: uitwrijven, wrijven
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈanstrɛi̯kə(n)/ |
|---|
| Trennung | aan·strij·ken |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) strijk aan | (ik) streek aan |
| (jij) strijkt aan | (jij) streek aan |
| (hij) strijkt aan | (hij) streek aan |
| (wij) strijken aan | (wij) streken aan |
| (jullie) strijken aan | (jullie) streken aan |
| (gij) strijkt aan | (gij) streekt aan |
| (zij) strijken aan | (zij) streken aan |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) aanstrijke | (dat ik) aanstreke |
| (dat jij) aanstrijke | (dat jij) aanstreke |
| (dat hij) aanstrijke | (dat hij) aanstreke |
| (dat wij) aanstrijken | (dat wij) aanstreken |
| (dat jullie) aanstrijken | (dat jullie) aanstreken |
| (dat gij) aanstrijket | (dat gij) aanstreket |
| (dat zij) aanstrijken | (dat zij) aanstreken |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| strijk aan | strijkt aan |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| aanstrijkend, aanstrijkende | (hebben) aangestreken |