Synonyme: uitdrijven, verdrijven, verjagen, wegjagen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈʋɛɣdrɛi̯və(n)/ |
|---|
| Trennung | weg·drij·ven |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) drijf weg | (ik) dreef weg |
| (jij) drijft weg | (jij) dreef weg |
| (hij) drijft weg | (hij) dreef weg |
| (wij) drijven weg | (wij) dreven weg |
| (jullie) drijven weg | (jullie) dreven weg |
| (gij) drijft weg | (gij) dreeft weg |
| (zij) drijven weg | (zij) dreven weg |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) wegdrijve | (dat ik) wegdreve |
| (dat jij) wegdrijve | (dat jij) wegdreve |
| (dat hij) wegdrijve | (dat hij) wegdreve |
| (dat wij) wegdrijven | (dat wij) wegdreven |
| (dat jullie) wegdrijven | (dat jullie) wegdreven |
| (dat gij) wegdrijvet | (dat gij) wegdrevet |
| (dat zij) wegdrijven | (dat zij) wegdreven |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| drijf weg | drijft weg |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| wegdrijvend, wegdrijvende | (hebben) weggedreven |