Synonyme: uitdrijven, verjagen, wegdrijven, wegjagen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /vərˈdrɛi̯və(n)/ |
|---|
| Trennung | ver·drij·ven |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) verdrijf | (ik) verdreef |
| (jij) verdrijft | (jij) verdreef |
| (hij) verdrijft | (hij) verdreef |
| (wij) verdrijven | (wij) verdreven |
| (jullie) verdrijven | (jullie) verdreven |
| (gij) verdrijft | (gij) verdreeft |
| (zij) verdrijven | (zij) verdreven |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) verdrijve | (dat ik) verdreve |
| (dat jij) verdrijve | (dat jij) verdreve |
| (dat hij) verdrijve | (dat hij) verdreve |
| (dat wij) verdrijven | (dat wij) verdreven |
| (dat jullie) verdrijven | (dat jullie) verdreven |
| (dat gij) verdrijvet | (dat gij) verdrevet |
| (dat zij) verdrijven | (dat zij) verdreven |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| verdrijf | verdrijft |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| verdrijvend, verdrijvende | (hebben) verdreven |