Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /vərˈʋeːre(n)/ |
Trennung | ver·we·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verweer | (ik) verweerde |
(jij) verweert | (jij) verweerde |
(hij) verweert | (hij) verweerde |
(wij) verweren | (wij) verweerden |
(jullie) verweren | (jullie) verweerden |
(gij) verweert | (gij) verweerdet |
(zij) verweren | (zij) verweerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) verwere | (dat ik) verweerde |
(dat jij) verwere | (dat jij) verweerde |
(dat hij) verwere | (dat hij) verweerde |
(dat wij) verweren | (dat wij) verweerden |
(dat jullie) verweren | (dat jullie) verweerden |
(dat gij) verweret | (dat gij) verweerdet |
(dat zij) verweren | (dat zij) verweerden |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
verwerend, verwerende | (zijn) verweerd |
Esperanto | aerdetruiĝi |
---|---|
Französisch | s’effriter |