Synonyme: afmaken, afwerken, een einde maken aan, klaarkomen met, volbrengen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /bəɛi̯ndəɣə(n)/ |
|---|
| Trennung | be·ein·di·gen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) beëindig | (ik) beëindigde |
| (jij) beëindigt | (jij) beëindigde |
| (hij) beëindigt | (hij) beëindigde |
| (wij) beëindigen | (wij) beëindigden |
| (jullie) beëindigen | (jullie) beëindigden |
| (gij) beëindigt | (gij) beëindigdet |
| (zij) beëindigen | (zij) beëindigden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) beëindige | (dat ik) beëindigde |
| (dat jij) beëindige | (dat jij) beëindigde |
| (dat hij) beëindige | (dat hij) beëindigde |
| (dat wij) beëindigen | (dat wij) beëindigden |
| (dat jullie) beëindigen | (dat jullie) beëindigden |
| (dat gij) beëindiget | (dat gij) beëindigdet |
| (dat zij) beëindigen | (dat zij) beëindigden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| beëindig | beëindigt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| beëindigend, beëindigende | (hebben) beëindigd |