Synonyme: doorklieven, kloven, splijten
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) klief | (ik) kliefde |
| (jij) klieft | (jij) kliefde |
| (hij) klieft | (hij) kliefde |
| (wij) klieven | (wij) kliefden |
| (jullie) klieven | (jullie) kliefden |
| (gij) klieft | (gij) kliefdet |
| (zij) klieven | (zij) kliefden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) klieve | (dat ik) kliefde |
| (dat jij) klieve | (dat jij) kliefde |
| (dat hij) klieve | (dat hij) kliefde |
| (dat wij) klieven | (dat wij) kliefden |
| (dat jullie) klieven | (dat jullie) kliefden |
| (dat gij) klievet | (dat gij) kliefdet |
| (dat zij) klieven | (dat zij) kliefden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| klief | klieft |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| klievend, klievende | (hebben) gekliefd |