| Wortart | Verb |
|---|---|
| Aussprache | /ˈɔpɦɛbə(n)/ |
| Trennung | op·heb·ben |
| Indikativ | |
|---|---|
| Präsens | Präterium |
| (ik) heb op | (ik) had op |
| (jij) hebt op | (jij) had op |
| (hij) hebt op | (hij) had op |
| (wij) hebben op | (wij) hadden op |
| (jullie) hebben op | (jullie) hadden op |
| (gij) hebt op | (gij) hadt op |
| (zij) hebben op | (zij) hadden op |
| Konjunktiv | |
| Präsens | Präterium |
| (dat ik) ophebbe | (dat ik) ophadde |
| (dat jij) ophebbe | (dat jij) ophadde |
| (dat hij) ophebbe | (dat hij) ophadde |
| (dat wij) ophebben | (dat wij) ophadden |
| (dat jullie) ophebben | (dat jullie) ophadden |
| (dat gij) ophebbet | (dat gij) ophaddet |
| (dat zij) ophebben | (dat zij) ophadden |
| Präsenspartizip | |
| ophebbend, ophebbende | |
| Esperanto | esti manĝinta |
|---|