Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /nɛi̯ɣə(n)/ |
Trennung | nei·gen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) neig | (ik) neigde |
(jij) neigt | (jij) neigde |
(hij) neigt | (hij) neigde |
(wij) neigen | (wij) neigden |
(jullie) neigen | (jullie) neigden |
(gij) neigt | (gij) neigdet |
(zij) neigen | (zij) neigden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) neige | (dat ik) neigde |
(dat jij) neige | (dat jij) neigde |
(dat hij) neige | (dat hij) neigde |
(dat wij) neigen | (dat wij) neigden |
(dat jullie) neigen | (dat jullie) neigden |
(dat gij) neiget | (dat gij) neigdet |
(dat zij) neigen | (dat zij) neigden |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
neigend, neigende | (hebben) geneigd |
Deutsch | Lust haben; geneigt sein; neigen; mögen |
---|---|
Englisch | have a tendency; tend; be inclined; be apt to |
Esperanto | emi |
Färöerisch | tíma |
Latein | acclinare |
Polnisch | być skłonnym |
Portugiesisch | ter tendência a |