Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /vərˈstoːrə(n)/ |
Trennung | ver·sto·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verstoor | (ik) verstoorde |
(jij) verstoort | (jij) verstoorde |
(hij) verstoort | (hij) verstoorde |
(wij) verstoren | (wij) verstoorden |
(jullie) verstoren | (jullie) verstoorden |
(gij) verstoort | (gij) verstoordet |
(zij) verstoren | (zij) verstoorden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) verstore | (dat ik) verstoorde |
(dat jij) verstore | (dat jij) verstoorde |
(dat hij) verstore | (dat hij) verstoorde |
(dat wij) verstoren | (dat wij) verstoorden |
(dat jullie) verstoren | (dat jullie) verstoorden |
(dat gij) verstoret | (dat gij) verstoordet |
(dat zij) verstoren | (dat zij) verstoorden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
verstoor | verstoort |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
verstorend, verstorende | (hebben) verstoord |
Afrikaans | onderbreek |
---|---|
Deutsch | stören |
Englisch | disrupt |
Esperanto | interrompi |