Synonyme: bannen, verbannen
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) ban uit | (ik) bande uit |
| (jij) bant uit | (jij) bande uit |
| (hij) bant uit | (hij) bande uit |
| (wij) bannen uit | (wij) banden uit |
| (jullie) bannen uit | (jullie) banden uit |
| (gij) bant uit | (gij) bandet uit |
| (zij) bannen uit | (zij) banden uit |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) uitbanne | (dat ik) uitbande |
| (dat jij) uitbanne | (dat jij) uitbande |
| (dat hij) uitbanne | (dat hij) uitbande |
| (dat wij) uitbannen | (dat wij) uitbanden |
| (dat jullie) uitbannen | (dat jullie) uitbanden |
| (dat gij) uitbannet | (dat gij) uitbandet |
| (dat zij) uitbannen | (dat zij) uitbanden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| ban uit | bant uit |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| uitbannend, uitbannende | (hebben) uitgebannen |