Synonyme: omhoogheffen, opsteken, heffen, oplichten, optillen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɔpɦɛfə(n)/ |
|---|
| Trennung | op·hef·fen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) hef op | (ik) hief op |
| (jij) heft op | (jij) hief op |
| (hij) heft op | (hij) hief op |
| (wij) heffen op | (wij) hieven op |
| (jullie) heffen op | (jullie) hieven op |
| (gij) heft op | (gij) hieft op |
| (zij) heffen op | (zij) hieven op |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) opheffe | (dat ik) ophieve |
| (dat jij) opheffe | (dat jij) ophieve |
| (dat hij) opheffe | (dat hij) ophieve |
| (dat wij) opheffen | (dat wij) ophieven |
| (dat jullie) opheffen | (dat jullie) ophieven |
| (dat gij) opheffet | (dat gij) ophievet |
| (dat zij) opheffen | (dat zij) ophieven |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| hef op | heft op |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| opheffend, opheffende | (hebben) opgeheven |
De stroper had het hoofd opgeheven.
Elke man hield in zijn opgeheven rechterhand een vreemd gevormde zwarte kaars, die brandde met een spookachtig groen schijnsel.