| Wortart | Verb |
|---|---|
| Aussprache | /ˈœy̯̯tnodəɣə(n)/ |
| Trennung | uit·no·di·gen |
| Indikativ | |
|---|---|
| Präsens | Präterium |
| (ik) nodig uit | (ik) nodigde uit |
| (jij) nodigt uit | (jij) nodigde uit |
| (hij) nodigt uit | (hij) nodigde uit |
| (wij) nodigen uit | (wij) nodigden uit |
| (jullie) nodigen uit | (jullie) nodigden uit |
| (gij) nodigt uit | (gij) nodigdet uit |
| (zij) nodigen uit | (zij) nodigden uit |
| Konjunktiv | |
| Präsens | Präterium |
| (dat ik) uitnodige | (dat ik) uitnodigde |
| (dat jij) uitnodige | (dat jij) uitnodigde |
| (dat hij) uitnodige | (dat hij) uitnodigde |
| (dat wij) uitnodigen | (dat wij) uitnodigden |
| (dat jullie) uitnodigen | (dat jullie) uitnodigden |
| (dat gij) uitnodiget | (dat gij) uitnodigdet |
| (dat zij) uitnodigen | (dat zij) uitnodigden |
| Imperativ | |
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
| nodig uit | nodigt uit |
| Partizipien | |
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
| uitnodigend, uitnodigende | (hebben) uitgenodigd |
| Esperanto | inviti |
|---|---|
| Französisch | inviter |