Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɔpsprɪŋə(n)/ |
Trennung | op·sprin·gen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) spring op | (ik) sprong op |
(jij) springt op | (jij) sprong op |
(hij) springt op | (hij) sprong op |
(wij) springen op | (wij) sprongen op |
(jullie) springen op | (jullie) sprongen op |
(gij) springt op | (gij) sprongt op |
(zij) springen op | (zij) sprongen op |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) opspringe | (dat ik) opspronge |
(dat jij) opspringe | (dat jij) opspronge |
(dat hij) opspringe | (dat hij) opspronge |
(dat wij) opspringen | (dat wij) opsprongen |
(dat jullie) opspringen | (dat jullie) opsprongen |
(dat gij) opspringet | (dat gij) opspronget |
(dat zij) opspringen | (dat zij) opsprongen |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
spring op | springt op |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
opspringend, opspringende | (zijn) opgesprongen |
Esperanto | ekskuiĝi |
---|---|
Französisch | tressaillir |