Synonyme: aanslaan, afstuiten, opspringen, stuiten, terugspringen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɑfkɛtsə(n)/ |
|---|
| Trennung | af·ket·sen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (hij) afketst | (hij) afketste |
| (zij) afketsen | (zij) afketsten |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat hij) afketse | (dat hij) afketste |
| (dat zij) afketsen | (dat zij) afketsten |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| afketsend, afketsende | (zijn) afgeketst |
Meestal ketsten ze af op de stenen, maar af en toe trof er een een menselijk doel.
Maar de pijl ketste af op zijn verborgen maliënkolder.