Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈœy̯tsɛtə(n)/ |
Trennung | uit·zet·ten |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) zet uit | (ik) zette uit |
(jij) zet uit | (jij) zette uit |
(hij) zet uit | (hij) zette uit |
(wij) zetten uit | (wij) zetten uit |
(jullie) zetten uit | (jullie) zetten uit |
(gij) zet uit | (gij) zettet uit |
(zij) zetten uit | (zij) zetten uit |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) uitzette | (dat ik) uitzette |
(dat jij) uitzette | (dat jij) uitzette |
(dat hij) uitzette | (dat hij) uitzette |
(dat wij) uitzetten | (dat wij) uitzetten |
(dat jullie) uitzetten | (dat jullie) uitzetten |
(dat gij) uitzettet | (dat gij) uitzettet |
(dat zij) uitzetten | (dat zij) uitzetten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
zet uit | zet uit |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
uitzettend, uitzettende | (hebben) uitgezet |
Esperanto | evikcii el |
---|