Synonyme: afzoeken, doorzóéken, doorspitten
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɑfsxœy̯mə(n)/ |
|---|
| Trennung | af·schui·men |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) schuim af | (ik) schuimde af |
| (jij) schuimt af | (jij) schuimde af |
| (hij) schuimt af | (hij) schuimde af |
| (wij) schuimen af | (wij) schuimden af |
| (jullie) schuimen af | (jullie) schuimden af |
| (gij) schuimt af | (gij) schuimdet af |
| (zij) schuimen af | (zij) schuimden af |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) afschuime | (dat ik) afschuimde |
| (dat jij) afschuime | (dat jij) afschuimde |
| (dat hij) afschuime | (dat hij) afschuimde |
| (dat wij) afschuimen | (dat wij) afschuimden |
| (dat jullie) afschuimen | (dat jullie) afschuimden |
| (dat gij) afschuimet | (dat gij) afschuimdet |
| (dat zij) afschuimen | (dat zij) afschuimden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| schuim af | schuimt af |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| afschuimend, afschuimende | (hebben) afgeschuimd |