Synonyme: afgaan, heengaan, opdonderen, opflikkeren, ophoepelen, opsodemieteren, ervandoor gaan, vertrekken, weggaan, zich verwijderen, opstappen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɔpkrɑsə(n)/ |
|---|
| Trennung | op·kras·sen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) kras op | (ik) kraste op |
| (jij) krast op | (jij) kraste op |
| (hij) krast op | (hij) kraste op |
| (wij) krassen op | (wij) krasten op |
| (jullie) krassen op | (jullie) krasten op |
| (gij) krast op | (gij) krastet op |
| (zij) krassen op | (zij) krasten op |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) opkrasse | (dat ik) opkraste |
| (dat jij) opkrasse | (dat jij) opkraste |
| (dat hij) opkrasse | (dat hij) opkraste |
| (dat wij) opkrassen | (dat wij) opkrasten |
| (dat jullie) opkrassen | (dat jullie) opkrasten |
| (dat gij) opkrasset | (dat gij) opkrastet |
| (dat zij) opkrassen | (dat zij) opkrasten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| kras op | krast op |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| opkrassend, opkrassende | (zijn) opgekrast |