Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɑplaˈteːrə(n)/ |
Trennung | ab·la·te·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ablateer | (ik) ablateerde |
(jij) ablateert | (jij) ablateerde |
(hij) ablateert | (hij) ablateerde |
(wij) ablateren | (wij) ablateerden |
(jullie) ablateren | (jullie) ablateerden |
(gij) ablateert | (gij) ablateerdet |
(zij) ablateren | (zij) ablateerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) ablatere | (dat ik) ablateerde |
(dat jij) ablatere | (dat jij) ablateerde |
(dat hij) ablatere | (dat hij) ablateerde |
(dat wij) ablateren | (dat wij) ablateerden |
(dat jullie) ablateren | (dat jullie) ablateerden |
(dat gij) ablateret | (dat gij) ablateerdet |
(dat zij) ablateren | (dat zij) ablateerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ablateer | ablateert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
ablaterend, ablaterende | (hebben) geablateerd |
Deutsch | entfernen; amputieren; abschmelzen |
---|---|
Englisch | ablate |
Esperanto | ablacii |