| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) jaag uiteen | (ik) jaagde uiteen, joeg uiteen |
| (jij) jaagt uiteen | (jij) jaagde uiteen, joeg uiteen |
| (hij) jaagt uiteen | (hij) jaagde uiteen, joeg uiteen |
| (wij) jagen uiteen | (wij) jaagden uiteen, joegen uiteen |
| (jullie) jagen uiteen | (jullie) jaagden uiteen, joegen uiteen |
| (gij) jaagt uiteen | (gij) jaagdet uiteen, joegt uiteen |
| (zij) jagen uiteen | (zij) jaagden uiteen, joegen uiteen |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) uiteenjage | (dat ik) uiteenjaagde, uiteenjoege |
| (dat jij) uiteenjage | (dat jij) uiteenjaagde, uiteenjoege |
| (dat hij) uiteenjage | (dat hij) uiteenjaagde, uiteenjoege |
| (dat wij) uiteenjagen | (dat wij) uiteenjaagden, uiteenjoegen |
| (dat jullie) uiteenjagen | (dat jullie) uiteenjaagden, uiteenjoegen |
| (dat gij) uiteenjaget | (dat gij) uiteenjaagdet, uiteenjoeget |
| (dat zij) uiteenjagen | (dat zij) uiteenjaagden, uiteenjoegen |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| jaag uiteen | jaagt uiteen |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| uiteenjagend, uiteenjagende | (hebben) uiteengejaagd |