Synonyme: afbreken, afgeven op
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɑfkɑmə(n)/ |
|---|
| Trennung | af·kam·men |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) kam af | (ik) kamde af |
| (jij) kamt af | (jij) kamde af |
| (hij) kamt af | (hij) kamde af |
| (wij) kammen af | (wij) kamden af |
| (jullie) kammen af | (jullie) kamden af |
| (gij) kamt af | (gij) kamdet af |
| (zij) kammen af | (zij) kamden af |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) afkamme | (dat ik) afkamde |
| (dat jij) afkamme | (dat jij) afkamde |
| (dat hij) afkamme | (dat hij) afkamde |
| (dat wij) afkammen | (dat wij) afkamden |
| (dat jullie) afkammen | (dat jullie) afkamden |
| (dat gij) afkammet | (dat gij) afkamdet |
| (dat zij) afkammen | (dat zij) afkamden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| kam af | kamt af |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| afkammend, afkammende | (hebben) afgekamd |