Information über das Wort schuiven (Niederländisch → Esperanto: ŝovi)

Wortart	Verb
Aussprache	/ˈsxœy̯̯və(n)/
Trennung	schui·ven

Konjugation

Indikativ
Präsens	Präterium
(ik) schuif	(ik) schoof
(jij) schuift	(jij) schoof
(hij) schuift	(hij) schoof
(wij) schuiven	(wij) schoven
(jullie) schuiven	(jullie) schoven
(gij) schuift	(gij) schooft
(zij) schuiven	(zij) schoven
Konjunktiv
Präsens	Präterium
(dat ik) schuive	(dat ik) schove
(dat jij) schuive	(dat jij) schove
(dat hij) schuive	(dat hij) schove
(dat wij) schuiven	(dat wij) schoven
(dat jullie) schuiven	(dat jullie) schoven
(dat gij) schuivet	(dat gij) schovet
(dat zij) schuiven	(dat zij) schoven
Imperativ
Einzahl/Mehrzahl	Mehrzahl
schuif	schuift
Partizipien
Präsenspartizip	Perfektpartizip
schuivend, schuivende	(hebben) geschoven

Gebrauchsbeispiele

Tomas pakte het bord op en begon het eten in zijn mond te schuiven.

Vervolgens schoven ze hun boot de zee in.

Hij schoof de lijken die het dichtst bij het vuur lagen opzij en maakte zich op om te gaan slapen.

Maar jij had een stoel dicht bij de haard geschoven.

Übersetzungen

Dänisch	skubbe
Deutsch	schieben; rücken
Englisch	shove; slide
Esperanto	ŝovi
Färöerisch	skúgva
Finnisch	työntää
Französisch	faire glisser; fourrer
Katalanisch	empènyer arossegant; fer lliscar
Niederdeutsch	skuven
Portugiesisch	empurrar
Saterfriesisch	skuuwe
Spanisch	hacer deslizar; hacer resbalar; meter habilmente