Synonyme: aanbinden, afmeren, meren, onderbinden, vastleggen, aanmeren
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈvɑzdbɪndə(n)/ |
|---|
| Trennung | vast·bin·den |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) bind vast | (ik) bond vast |
| (jij) bindt vast | (jij) bond vast |
| (hij) bindt vast | (hij) bond vast |
| (wij) binden vast | (wij) bonden vast |
| (jullie) binden vast | (jullie) bonden vast |
| (gij) bindt vast | (gij) bondt vast |
| (zij) binden vast | (zij) bonden vast |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) vastbinde | (dat ik) vastbonde |
| (dat jij) vastbinde | (dat jij) vastbonde |
| (dat hij) vastbinde | (dat hij) vastbonde |
| (dat wij) vastbinden | (dat wij) vastbonden |
| (dat jullie) vastbinden | (dat jullie) vastbonden |
| (dat gij) vastbindet | (dat gij) vastbondet |
| (dat zij) vastbinden | (dat zij) vastbonden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| bind vast | bindt vast |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| vastbindend, vastbindende | (hebben) vastgebonden |
Wij bonden onze paarden vast en gingen zitten, in afwachting van de duisternis.
Simon bond het vast en Nilder boog zich weer over de railing.