Information über das Wort spugen (Niederländisch → Esperanto: kraĉi)

Synonyme: rochelen, spuwen

WortartVerb
Aussprache/ˈspyɣə(n)/
Trennungspu·gen

Konjugation

Indikativ
PräsensPräterium
(ik) spuug(ik) spoog, spuugde
(jij) spuugt(jij) spoog, spuugde
(hij) spuugt(hij) spoog, spuugde
(wij) spugen(wij) spogen, spuugden
(jullie) spugen(jullie) spogen, spuugden
(gij) spuugt(gij) spoogt, spuugdet
(zij) spugen(zij) spogen, spuugden
Konjunktiv
PräsensPräterium
(dat ik) spuge(dat ik) spoge, spuugde
(dat jij) spuge(dat jij) spoge, spuugde
(dat hij) spuge(dat hij) spoge, spuugde
(dat wij) spugen(dat wij) spogen, spuugden
(dat jullie) spugen(dat jullie) spogen, spuugden
(dat gij) spuget(dat gij) spoget, spuugdet
(dat zij) spugen(dat zij) spogen, spuugden
Imperativ
Einzahl/MehrzahlMehrzahl
spuugspuugt
Partizipien
PräsenspartizipPerfektpartizip
spugend, spugende(hebben) gespogen, gespuugd

Gebrauchsbeispiele

Ook heb ik dikwijls mijn neus opgehaald, gespuugd en gerocheld.

Übersetzungen

Dänischspytte
Deutschspeien; spucken
Englischspit; expectorate
Esperantokraĉi
Färöerischspýta
Finnischsylkeä
Französischcracher
Italienischsputare
Jiddischשפּײַען
Katalanischescopir; llançar; vomitar
Lateinspuere
Luxemburgischspäitzen
Malaiischbelah; ludah; membelah
Norwegischspytte
Polnischpluć
Portugiesischcuspir; salivar
Russischплевать
Saterfriesischsieuwje; späie; sputterje
Schottisch Gälischtilg smugaid
Spanischescupir
Srananspiti
Tschechischplivat
Westfriesischspuie