| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) spuug uit | (ik) spoog uit, spuugde uit |
| (jij) spuugt uit | (jij) spoog uit, spuugde uit |
| (hij) spuugt uit | (hij) spoog uit, spuugde uit |
| (wij) spugen uit | (wij) spogen uit, spuugden uit |
| (jullie) spugen uit | (jullie) spogen uit, spuugden uit |
| (gij) spuugt uit | (gij) spoogt uit, spuugdet uit |
| (zij) spugen uit | (zij) spogen uit, spuugden uit |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) uitspuge | (dat ik) uitspoge, uitspuugde |
| (dat jij) uitspuge | (dat jij) uitspoge, uitspuugde |
| (dat hij) uitspuge | (dat hij) uitspoge, uitspuugde |
| (dat wij) uitspugen | (dat wij) uitspogen, uitspuugden |
| (dat jullie) uitspugen | (dat jullie) uitspogen, uitspuugden |
| (dat gij) uitspuget | (dat gij) uitspoget, uitspuugdet |
| (dat zij) uitspugen | (dat zij) uitspogen, uitspuugden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| spuug uit | spuugt uit |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| uitspugend, uitspugende | (hebben) uitgespogen, uitgespuugd |