Synonyme: afkondigen, proclameren, uitvaardigen, verkondigen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈœy̯trupə(n)/ |
|---|
| Trennung | uit·roe·pen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) roep uit | (ik) riep uit |
| (jij) roept uit | (jij) riep uit |
| (hij) roept uit | (hij) riep uit |
| (wij) roepen uit | (wij) riepen uit |
| (jullie) roepen uit | (jullie) riepen uit |
| (gij) roept uit | (gij) riept uit |
| (zij) roepen uit | (zij) riepen uit |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) uitroepe | (dat ik) uitriepe |
| (dat jij) uitroepe | (dat jij) uitriepe |
| (dat hij) uitroepe | (dat hij) uitriepe |
| (dat wij) uitroepen | (dat wij) uitriepen |
| (dat jullie) uitroepen | (dat jullie) uitriepen |
| (dat gij) uitroepet | (dat gij) uitriepet |
| (dat zij) uitroepen | (dat zij) uitriepen |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| roep uit | roept uit |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| uitroepend, uitroepende | (hebben) uitgeroepen |