Synonym: aanbreken
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈansprekə(n)/ |
Trennung | aan·spre·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) spreek aan | (ik) sprak aan |
(jij) spreekt aan | (jij) sprak aan |
(hij) spreekt aan | (hij) sprak aan |
(wij) spreken aan | (wij) spraken aan |
(jullie) spreken aan | (jullie) spraken aan |
(gij) spreekt aan | (gij) spraakt aan |
(zij) spreken aan | (zij) spraken aan |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) aanspreke | (dat ik) aansprake |
(dat jij) aanspreke | (dat jij) aansprake |
(dat hij) aanspreke | (dat hij) aansprake |
(dat wij) aanspreken | (dat wij) aanspraken |
(dat jullie) aanspreken | (dat jullie) aanspraken |
(dat gij) aanspreket | (dat gij) aanspraket |
(dat zij) aanspreken | (dat zij) aanspraken |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
spreek aan | spreekt aan |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aansprekend, aansprekende | (hebben) aangesproken |
Deutsch | anbrechen |
---|---|
Englisch | break into |
Esperanto | ekkonsumi |
Französisch | entamer |
Saterfriesisch | anbreeke |