Sinoniem: aangrenzend
| Woordsoort | byvoeglike naamwoord |
|---|---|
| Uitspraak | /ˈanlɪɣənt/ (attributief), /anˈlɪɣənt/ (predikatief) |
| Afbreking | aan·lig·gend |
| Predikatief | ||||
|---|---|---|---|---|
| Attributief | Onbepaald | Manlike en vroulike meervoud | aanliggende | |
| Onsydige enkelvoud | aanliggend | |||
| Meervoud | aanliggende | |||
| Bepaald | aanliggende | |||
| Partitief | aanliggends | |||
| Duits | angrenzend; anstoßend |
|---|---|
| Engels | adjacent; adjoining |
| Esperanto | limtuŝanta |
| Frans | adjacent |
| Saterfries | angränsjend; ansteetend; in de Noaberskup |
| Spaans | adyacente; contiguo; vecino |
| Wes‐Fries | neistlizzend |