Pronunciation | /ˈkaːniːs/ |
---|---|
Part of speech | common noun |
Gender | naturel |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominative | canis | canes |
Vocative | canis | canes |
Genitive | canis | canum |
Dative | cani | canibus |
Accusative | canem | canes |
Ablative | cane | canibus |
Afrikaans | hond |
---|---|
Albanian | qen |
Catalan | gos |
Czech | pes |
Danish | hund |
Dutch | hond |
English | dog |
English (Old English) | docga; hund |
Esperanto | hundo |
Faeroese | hundur |
Finnish | koira |
French | chien; clébard |
German | Hund |
Greek | σκυλί; σκύλος |
Hawaiian | ʻīlio |
Hungarian | kutya |
Icelandic | hundur |
Italian | cane |
Jamaican Patois | daag |
Luxemburgish | Hond; Mupp |
Malay | anjing; asu; kuyuk |
Norwegian | hund |
Papiamento | kachó |
Polish | pies |
Portuguese | cão |
Romanian | câine |
Russian | собака; пёс |
Saterland Frisian | Huund |
Scots | dug |
Scottish Gaelic | cù |
Spanish | perro |
Sranan | dagu |
Swahili | mbwa |
Swedish | hund |
Tagalog | aso |
Thai | สุนัข; หมา |
Turkish | köpek |
Welsh | ci |
West Frisian | dogge; hûn; hún |
Yiddish | הונט |