Prononco | /akɔrdeːˈon/ |
---|---|
Divido | ak·kor·de·on |
Vortspeco | substantivo |
Genro | komuna aŭ neŭtra |
Pluralo | akkordeons, akkordeonnen |
angla | accordion |
---|---|
ĉeĥa | harmonika |
dana | harmonika; trækharmonika |
esperanto | akordiono |
feroa | harmonika |
finna | harmonikka |
franca | accordéon |
germana | Ziehharmonika; Akkordeon |
greka | ακορντεόν |
hispana | acordeón |
hungara | harmonika |
islanda | dragspil; harmóníka |
itala | fisarmonica |
kataluna | acordió |
malaja | harmonika |
nederlanda | accordeon |
norvega | trekkspill |
papiamento | akordeon |
pola | harmonijka |
portugala | acordeão; gaita; harmónica; sanfona |
rumana | armonică |
rusa | гармонь |
saterlanda frizona | Akkordeon; Kwätskeboode |
svahilo | <kinanda cha mkono> |
turka | akordeon |