Aussprache | /ˈbrɛkə/ |
---|---|
Trennung | brek·ke |
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) brek | (ik) briek, bruts |
(do) brekst | (do) briekst, brutst |
(hy) brekt | (hy) briek, bruts |
(wy) brekke | (wy) brieken, brutsen |
(jimme) brekke | (jimme) brieken, brutsen |
(sy) brekke | (sy) brieken, brutsen |
Imperativ | |
brek | |
Perfektpartizip | |
(hawwe) brutsen | |
Infinitiv II | |
brekken |
Esperanto | rompi |
---|---|
Niederländisch | breken |