Wurdsoarte | tiidwurd |
---|---|
Ofbreking | ar·gu·ment·i |
Oantoanende foarm | |
---|---|
Notiid | argumentas |
Doetiid | argumentis |
Dantiid | argumentos |
Betingstfoarm | |
argumentus | |
hjittende foarm | |
argumentu |
Warbere mulwurden | |
---|---|
Notiid | argumentanta |
Doetiid | argumentinta |
Dantiid | argumentonta |
Dútsk | argumentieren; Beweisgründe vorbringen; schließen; folgern; als Grund dafür anführen |
---|---|
Hongaarsk | érvel |
Ingelsk | maintain; argue; contend; put forward; put forward arguments |
Katalaansk | argumentar |
Nederlânsk | argumenteren; betogen; vertogen |
Papiamintsk | argumentá |
Portegeesk | argumentar |
Russysk | аргументировать; розражать; доказывать |
Sealterfrysk | argumentierje; bewiese |