Wortart | Substantiv |
---|---|
Trennung | a·ro·gant·ec·o |
Nominativ | aroganteco |
---|---|
Akkusativ | arogantecon |
Deutsch | Übermut; Hochmut; Arroganz; Anmaßung |
---|---|
Englisch | arrogance; assumingness; overbearingness; presumption |
Niederdeutsch | verbealding |
Niederländisch | aanmatiging; arrogantie; verbeelding; verwaandheid; verwatenheid; kwasterij |
Portugiesisch | arrogância; impertinência |
Saterfriesisch | Uurmoud |