Wortart | Substantiv |
---|---|
Trennung | per·son·o |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | persono | personoj |
Akkusativ | personon | personojn |
Afrikaans | karakter |
---|---|
Dänisch | person |
Deutsch | Person |
Englisch | person; personage; personality |
Färöerisch | persónur; menniskja |
Finnisch | henkilö |
Französisch | personnage; personne |
Isländisch | persóna; maður |
Italienisch | persona |
Jiddisch | מענטש |
Katalanisch | persona |
Latein | persona |
Luxemburgisch | Persoun; Personnage |
Niederdeutsch | persoon |
Niederländisch | personage; persoon |
Norwegisch | person |
Papiamento | persona |
Polnisch | osoba |
Portugiesisch | personagem; pessoa |
Rumänisch | persoană |
Saterfriesisch | Person |
Schwedisch | person |
Spanisch | persona |
Sranan | sma; suma |
Suaheli | mtu |
Thai | คน |
Tschechisch | člověk; osoba; postava |
Türkisch | kişi; şahıs |
Ungarisch | ember; személy |
Walisisch | person |
Westfriesisch | persoan |