Wortart | Substantiv |
---|---|
Trennung | or·don·o |
Nominativ | ordono |
---|---|
Akkusativ | ordonon |
Dänisch | befaling |
---|---|
Deutsch | Anlaß; Befehl; Edikt; Gebot; Weisung |
Englisch | command; order; commandment; ordinance; behest; warrant |
Englisch (Altenglisch) | bod |
Färöerisch | boð |
Italienisch | ordine |
Niederländisch | bevel; bevelschrift; gebod; order; sommatie; verordening; ordonnantie |
Portugiesisch | comando; ordem; prescrição |
Rumänisch | ordine |
Russisch | приказ |
Saterfriesisch | Anlas; Befeel; Edikt; Feranlassenge; Gebod; Wäisen‐ |
Schwedisch | befallning; befäl; order; påbud |
Spanisch | mandato; orden |
Thai | หมาย |
Westfriesisch | befel; gebod |