Wortart | Substantiv |
---|---|
Trennung | ku·tim·o |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | kutimo | kutimoj |
Akkusativ | kutimon | kutimojn |
Albanisch | adet |
---|---|
Dänisch | vane; sædvane |
Deutsch | Angewohnheit; Brauch; Gebrauch; Gepflogenheit; Gewohnheit; Usus; Sitte |
Englisch | fashion; habit; practice; wont |
Englisch (Altenglisch) | þeaw; gewuna |
Färöerisch | vani |
Finnisch | tapa |
Französisch | coutume; habitude |
Isländisch | vani |
Italienisch | abitudine; costume |
Katalanisch | costum |
Latein | mōs |
Malaiisch | adat; kebiasaan |
Niederländisch | gewoonte; usance |
Norwegisch | bruk; vane |
Papiamento | bisio; kostumber; kutumber |
Polnisch | zwyczaj |
Portugiesisch | costume; hábito |
Rumänisch | obicei |
Saterfriesisch | Bruuk; Gebruuk; Gewoonhaid; Sätgjucht |
Schwedisch | vana |
Spanisch | costumbre; hábito |
Suaheli | desturi |
Türkisch | âdet |
Westfriesisch | brûkme; gewoante; wenst; wizânsje |