Wortart | Substantiv |
---|---|
Trennung | kon·o |
Nominativ | kono |
---|---|
Akkusativ | konon |
Dänisch | kundskab |
---|---|
Deutsch | Begriff; Kenntnis; Kenntnisse |
Englisch | knowledge; acquaintance; ken |
Französisch | connaissance |
Niederdeutsch | kennis |
Niederländisch | bekendheid; kennis; kunde |
Papiamento | konosemento; konosementu |
Russisch | знание |
Saterfriesisch | Begriep; Bekoandegaid; Kunde; Weet |
Schottisch Gälisch | aithne; eòlas; fios |
Schwedisch | kunskap; kännedom |
Spanisch | conocimiento; conocimientos |
Türkisch | bilgi |