| Wortart | Verb |
|---|---|
| Trennung | a·flikt·iĝ·i |
| Indikativ | |
|---|---|
| Präsens | afliktiĝas |
| Präterium | afliktiĝis |
| Futur | afliktiĝos |
| Konditional | |
| afliktiĝus | |
| Imperativ | |
| afliktiĝu | |
| Aktive Partizipien | |
|---|---|
| Präsens | afliktiĝanta |
| Präterium | afliktiĝinta |
| Futur | afliktiĝonta |
| Deutsch | sich betrüben; sich bekümmern; sich grämen; sich härmen |
|---|---|
| Englisch | sadden |
| Französisch | s’affliger; s’attrister; se désoler |
| Niederländisch | bedroefd raken; zich bedroeven |
| Portugiesisch | acabrunhar‐se; afligir‐se |